آدم بزرگا اینجوریند دیگه !

اگه به یه آدم بزرگ بگی یه خونه دیدم که جلوی پنجره هاش پر بود از گلهای بنفشه و تو حیاطش یه حوض کوچک و یه فواره داشت و پروانه ها از این گل رو اون گل می نشستند و صدای پرنده ها به گوش می رسید،
براش قابل درک نیست که شما از چه خونه ای حرف می زنید ولی اگر بهش بگین یه خونه دیدم که بیست میلیارد قیمتش بود فورا میگن:

" عجب خونه ای" ........

آدم بزرگا اینجورین دیگه،‌ فقط عدد و قیمت سرشون میشه

اگه بهشون بگی

به تازگی با یه دختری دوست شدم که از صدای آبشار خوشش میاد و تن صداش آدم رو یاد موسیقی باد و رود می اندازه و از نقاشی خوشش میاد و موسیقی آروم گوش می کنه ،‌ با بی تفاوتی شونه هاشون رو بالا می اندازند ولی اگه بگی یه دوست جدید پیدا کردم که بیست و چهار سالشه و قدش یک و هفتاد و دو و شصت و سه کیلو وزنشه و حقوقش ماهی بیست میلیونه و دو تا ماشین داره،‌ بی درنگ میگه:

" وااااااااااااااااای عجب آدمی گیرت اومده" ........

آدم بزرگا اینطوریند دیگه

. . همه چیز رو با قیمت و عدد و رقم می شناسند و درک می کنند برا همین همش باید همه چیز رو براشون توضیح بدی،‌ که این از حوصله بچه ها خارجِه !

برا همین گاهی مجبور میشیم به زبون خودشون باهاشون حرف بزنیم

.
.
.

- منبع: برگرفته از کتاب " شازده کوچولو" اثر آنتوان دو سنت اگزوپری