درج نظر

تحریریه آسمونی

زمان مطالعه: 3 دقیقه

سلام زمستان؛ اشعار زیبای زمستانی

فصل زمستان یکی از فصل‌های زیبای سال است که برف سپید را به همراه دارد. آمدن زمستان خجسته باد.

فصل زمستان آغاز شده است، این فصل برای بسیاری از افراد خاطره انگیز و زیبا است، شاید خاطره انگیز شدن فصل زمستان بارش برف و باران باشد. آسمونی در این بخش متن‌ها و اشعار بسیار زیبایی در مورد زمستان تهیه کرده است که در ادامه می‌بینید.

*******

آدم برفی فقط 1 پا دارد…

چشمانش از دکمه است اما میخندد…

آدم برفی در برف میخندد چرا که این شانس را دارد که

باشد حتی آدم برفی باشد و باشد….

*******

تو اگر باز کنی پنجره ای سوی دلت

میتوان گفت که من چلچله باغ توام

مثل یک پوپک سرمازده در بارش برف

سخت محتاج به گرمای توام

*******

دارد برف می آید در گوش دانه های برف نام تو را زمزمه خواهم کرد تا برف زمستانی از شوق حضورت بهار را لمس کند

*******

رفاقت مثل آدم برفی میمونه، درست کردنش راحت اما نگه داشتنش سخت!

*******

باران یا برف … چه فرقی میکند؟

تو که باشی ، هوا که هیچ ؛ زندگی خوب است …

*******

داره برف میاد به اسمون نگاه کن هروقت برف سیاه بارید بهم خبر بده ، اون موقع من دیگه دوستت نخواهم داشت

*******

برف نو! برف نو!

سلام، سلام

بنشین، خوش نشسته ای بر بام

پاکی آوردی ای امید سپید

همه آلودگی ست این ایام

*******

وقتی بهت گفتم: دلتنگ تو هستم ، به شانه ام زدی تا دلتنگیم را تکانده باشی! به چه دلخوش کرده ای؟ تکاندن برف از شانه آدم برفی؟

*******

عشق یعنی امید ، یعنی طراوت باران ، یعنی سفیدی برف، یعنی ساز زندگی و لبریز از خوشی و عشق یعنی راز زیستن!

*******

سوزی که برف داره، بارون نداره

معرفتی که تو داری، هیچ کــس نداره !

*******

و بی تو لحظه ای حتی دلم طاقت نمی آرد

و برف نا امیدی بر سرم یکریز می بارد

چگونه بگذرم از عشق ، از دلبستگی هایم؟

چگونه می روی با اینکه می دانی چه تنهایم؟

*******

در برف، سپیدی پیداست. آیا تن به آن می دهی؟ بسیاری با نمای سپید نزدیک می شوند که در ژرفنای خود نیستی بهمراه دارند. (ارد بزرگ)

*******

لذت داشتن یه دوست خوب توی یه دنیای بد مثل خوردن یه فنجون قهوه گرم زیره برفه !!!!!

درسته که هوا رو گرم نمی کنه ولی تورو دل گرم میکنه

*******

عاشق زمستان و برفم، او را نمی دانم …

من و زمستان، هیچوقت او را نفهمیدیم.

*******

عشق یعنی: چون خورشید تابیدن بر شب های دوست و چون برف ذوب شدن بر غم های دوست.

*******

برف آمد و پاییز فراموشت شد. آن گریه ی یک ریز فراموشت شد. انگار نه انگار که با هم بودیم . چه زود همه چیز فراموشت شد

*******

دوستت دارم اما نه به اندازه ی برف، چون یه روز آب می شه. دوستت دارم اما نه به اندازه ی گل، چون یه روز پژمرده می شه . دوستت دارم به اندازه ی دنیا، چون هیچ وقت تموم نمی شه !

*******

اگه برف می دونست زمین خاکی چقدر کثیفه، برای اومدن به اون لباس سفید نمی پوشید

*******

آرزو می کنم غم های دلت بروند زیر برف های زمستانی تا همیشه بدون غم بمان

*******

عشق یعنی آن نخستین حرفها

عشق یعنی در میان برفها

عشق یعنی یاد آن روز نخست

عشق یعنی هر چه در آن یاد توست