آشنایی با تاریخچه یورو

آشنایی با تاریخچه یورو

در عصر تجارت بین‌المللی و تبلیغات گسترده تجاری یعنی از همان روزهای اول اقتصاد سرمایه‌ داری که تقریبا از قرن شانزدهم آغاز شده است، اهمیت کشورهای اروپایی هیچ‌وقت انکار نشده است. قطعا کشورهای اروپایی با ظهور آمریکا در قرن بیستم با عقب‌ نشینی اقتصادی قابل توجهی روبرو شدند. اگرچه هنوز هم اهمیت اقتصادهای اروپایی در نظام سرمایه‌داری کنونی بسیار عظیم است. یورو ارز رایج اکثر کشورهای منطقه اروپا است. آسمونی در این بخش برای آشنایی شما عزیزان در مورد یورو بیشتر صحبت می کند.

صحبت راجع به یک ارز مشترک برای همه کشورهای اروپایی از سال 1970 همیشه موضوع جنجال برانگیزی بوده است. این موضوع نتیجه مراحل طولانی است که برای طرح یک فضای اقتصادی مشترک در اروپا، که بعد از نتیجه جنگ جهانی دوم با همکاری آمریکا آغاز به کار کرد، مطرح شد. یکی از قدم‌های بزرگ در سال 1992 در پی معاهده Treaty of Maastricht برداشته شد. این معاهده شامل قوانینی می‌ شد که کشورهای عضو، باید از آن پیروی می‌کردند تا در مجموعه کشورهایی باشند که از یورو استفاده می‌کنند. در تاریخچه یورو آمده است که قبل از انتشار آن به صورت رسمی و به عنوان یک ارز رایج، یورو به عنوان وسیله‌ای برای پرداخت الکترونیک در اول ژانویه 1999 بوده است. اولین اسکناس‌های یورو در اول ژانوبه 2002 در بازار به گردش درآمد.

کشورهای عضو یورو

در اولین مرحله، یورو در 12 کشور رونمایی شد. اولین کشورهایی که با یورو هماهنگ شدند، بلژیک، آلمان، لوکزامبورگ، فنلاند، اتریش، اسپانیا، فرانسه، پرتغال، یونان، ایتالیا، ایرلند و هلند بودند. بقیه کشورهایی که بعدا به کشورهای یورو ملحق شدند، قبرس، استونی، جمهوری لتونی، جمهری لیتوانی، کشور مالت، اسلوونی و اسلوواکی بودند.

نشان یورو و طبقه‌ بندی آن

یورو با علامت € شناخته می‌شود و هر €1 به 100 سنت تقسیم می‌شود. نشانه یورو از حرف الفبای یونانی «اپسیلون» گرفته شده است، که دو خط افقی از میان آن عبور می‌کند. سکه‌های 1سنتی، 2 سنتی، 5 سنتی، 10 سنتی، 20 سنتی، 50 سنتی، 1 یورویی و 2 یورویی در میان مردم در دسترس است. طرح پشت سکه‌های یورو در همه جای منطقه یورو یکسان است؛ پشت سکه‌ها ارزش آن‌ها و نقشه اروپا حک شده است. اما روی سکه‌ها متفاوت است؛ هر کشور نشان‌های خاص خود را روی سکه‌ها درج می‌کند. اگرچه این سکه‌ها در همه کشورهای یورو مورد استفاده قرار می‌گیرد و از نظر اعتبار با یکدیگر متفاوت نیستند. سکه‌های یورو مجهز به نشان‌های امنیتی پیشرفته هستند که برای جلوگیری از گردش سکه‌های جعلی تعبیه شده است. بعضی از سکه‌های با ارزش کم، از طلای شمال اروپا (Nordic Gold)، آلیاژی که به طور مخصوص برای ساخت سکه به کار می‌رود، ساخته می‌شوند.

اسکناس‌های یورو هم به ارزش‌های مختلف از 5 یوور به بالا به بازار عرضه می‌شود. بیشترین مقدار این اسکناس‌ ها، اسکناس‌ هایی به ارزش 500 یورو است. ارزش پول‌ها به سه روش مختلف یونانی، رومی و الفبای سیریلیک روی اسکناس‌ها نوشته می‌شود. اسکناس‌های با ارزش مختلف با رنگ‌های مختلفی هم چاپ می‌شوند؛ اسکناس 5 یورویی خاکستری، اسکناس 10 یورویی رنگ قرمز، اسکناس 20 یورویی آبی رنگ، اسکناس 50 یورویی نارنجی، اسکناس 100 یورویی سبز رنگ، اسکناس 200 یورویی زرد و اسکناس 500 یورویی بنفش است. برخلاف سکه یورو، اسکناس‌های یورو در همه منطقه یورو یکسان است. اسکناس‌های مختلف هر کدام طرح ساختمان‌های معروف اروپایی را روی خود دارند.

بخش نظارت بر یورو

اداره قانونی و مرکزی برای نظارت بر سیاست‌های پولی یورو و محلی که یورو توزیع می‌شود، بانک مرکزی اروپا (ECB) است، که شعبه مرکزی آن در فرانکفورت آلمان قرار دارد. نظام پشتیبانی یورو متشکل از بانک‌های مرکزی همه کشورهایی است که از یورو استفاده می‌کنند. آ‌ن‌ها بر ضرب سکه، چاپ اسکناس و توزیع سکه‌ ها و ارزها نظارت می‌کنند. یورو یک ارز با ارزش در حوزه اقتصاد جهانی است و تنها دلار آمریکا است که در مبادلات جهانی از آن پیشی گرفته است.