دهه کرامت

فاصله بین ولادت حضرت معصومه (س) و ولادت ثامن الائمه (ع) با عنوان دهه کرامت نامگذاری شده است. مراسم دهه کرامت یکی از پرطرفدار‌ترین و شیرین‌ترین روز‌های سال برای ایرانیان و به خصوص عاشقان اهل بیت و عصمت و طهارت است.

مراسم دهه کرامت یکی از پرطرفدار‌ترین و شیرین‌ترین روز‌های سال برای ایرانیان و به خصوص عاشقان اهل بیت و عصمت و طهارت است.

دهه کرامت همه ساله از روز اول ماه ذی القعده که مصادف است با سالروز ولادت حضرت فاطمه معصومه سلام الله علی‌ها آغاز می‌شود. روز اول دهه کرامت به مناسبت همین ولادت به نام روز دختر نیز نامگذاری شده است و شور و شعف دختران ایرانی در این روز دوچندان است.

در ادامه روز‌های دهه کرامت به ششمین روز خود می‌رسد که مصادف است با روز بزرگداشت حضرت احمد بن موسی ملقب به شاهچراغ. ولادت این حضرت دقیق مشخص نیست، اما غالبا ششمین روز از ماه ذی القعده به عنوان بزرگداشت مقام ایشان قرار گرفته است و به نوعی نیمه دهه کرامت با بزرگداشت آن حضرت در شیراز و سایر شهر‌های ایران رنگ و بوی تازه‌ای می‌گیرد.

تاریخ دقیق تولد حضرت احمد بن موسی شاه چراغ سلام الله علیه مشخص نیست. اخیراً در شورای فرهنگ عمومی استان فارس نامگذاری یک روز به نام بزرگداشت آن حضرت مطرح شد و متولیان امر تصمیم گرفتند که روز تولد آن حضرت را به عنوان مراسم بزرگداشت انتخاب کنند؛ لذا برای مشخص شدن روز دقیق تولد، مورخان و محققان تحقیقات خود را آغاز کردند. اما پس از بررسی‌های به عمل آمده کارشناسان به این نتیجه رسیدند که روز تولد حضرت شاه چراغ بدرستی مشخص نیست و در این خصوص نقل‌های متفاوتی وجود دارد. از این رو تصمیم بر این شد که در دهه کرامت یعنی حدفاصل تولد حضرت معصومه سلام الله علی‌ها و امام رضا علیه السلام یک روز به عنوان روز بزرگداشت حضرت احمد بن موسی «شاه چراغ» تعیین شود.

آخرین روز از دهه کرامت مصادف با یازدهم ذی القعده یکی از بزرگترین اعیاد ایرانیان است. در سالروز ولادت خورشید تابناک خراسان بلکه کل ایران، حضرت شمس الشموس انیس انفوس سلطان اباالحسن علی بن موسی الرضا ایران اسلامی غرق در شادی و شعف است و بسیاری از افراد همه ساله خود را در چنین روزی به مشهد مقدس می‌رسانند تا از نزدیک میهمان جشن تولد آن امام همام باشند.

شادی مردم به یاد آن روزی است که در یازدهم ذیقعده سال ۱۴۸ هجری، مدینه حال و هوایی دیگر داشت و نه تنها در زمین بلکه از آسمان هم صدای تهنیت گفتن ملائک به گوش می‌‏رسید و شکوفا شدن غنچه دیگری از گل‌های بوستان ولایت را که فضای عالم را معطر ساخته بود بشارت می‏داد. نام او «علی‏» و کنیه ‏اش «ابوالحسن‏» بود.

آنچه باید از کرامت در سیره رضوی برای زندگی امروز به کار گرفته چیست؟

بالاترین مطلبی که حضرات معصومین (ع) به ما یاد دادند و خواستند که به آن عمل کنیم، این است که ما در مقام تقوا قرار بگیریم تا بتوانیم وجود مقدسشان را درک کنیم و این درک از شفاعت آنها نیز بالاتر و برتر است که به ما امکان همراهی آن حضرات (ع) در آخرت را نیز می دهد، چراکه نفع آنها به این دنیا محدود نمی شود.

همانگونه که در دعای کمیل می گوییم از این ترسانم که فردای قیامت از دوستان تو جدا شوم! و بهترین دوستان خدا حضرات معصومین (ع) هستند که اگر این را درک کنیم و متوسل به آنها شویم خیلی از مشکلات ما برطرف می شود.

از این رو است که در عیون اخبارالرضا (ع) از اباصلت نقل شده که حضرت ثامن الائمه (ع) با هر ملیتی به زبان خودشان صحبت می کردند و حتی وقتی وارد نیشابور شدند با پیرزنی به زبان محلی سخن گفتند.

اباصلت می گوید وقتی از چرایی این مسئله پرسیدم، امام (ع) فرمودند: ما امامیم و حجت خدا بر خلق.

پس اگر معرفت داشته باشیم، در می یابیم که قدرت در کف آنها است و این خواست خدا است که آنها پیشوای مردم قرار بگیرند و ما در دعای توسل می گوییم: ای حجج خدا روی زمین و آنها بحق خلفای الهی روی زمین هستند که معرفت به آنها ما را به حقیقت رهنمون می شود.