معرفی تیم های حاضر در کوپا آمه ریکا ؛ برزیل ؛ سلسائو آماده فتح کوپا !
معرفی تیمهای حاضر در کوپا آمه ریکا/ اختصاصی آسمونی – مهدی زارعی
سلسائو آماده فتح کوپا
برزيل در یک نگاه
لقب: كانارينيو (قناري كوچك)، سلسائو (منتخب)، ورده ـ آمارلا (سبز و زرد)، پنتاكامپئوس (5 بار قهرمان)
بالاترين سازمان فوتبالي: كنفدراسيون فوتبال برزيل (Confederacao Brasileira de Futebol)
سرمربي: تیته
بهترين عنوان در رنكينگ فيفا: اول (151 ماه در مقاطع مختلف از 1994 تاكنون)
بدترين عنوان در رنكينگ فيفا: 22 (ژوئن 2013)
تعداد حضور در جام جهاني: 20
بهترين پيروزي: برزيل (14ـ0) نيكاراگوآ (17 اكتبر 1975 در «مكزيكوسيتي» مكزيك)
بدترين شكست: برزيل (0ـ6) اروگوئه (18 سپتامبر 1920 در «وينادلمار» شيلي)؛ برزیل(1-7) آلمان( 8 جولای 2014 در بلوهوریزونته؛ برزیل)
استاديوم ملي: ماراكانا
علامت اختصاري در فيفا: BRA
آمار درخشان برزیل در یک سال اخیر
به گزارش آسمونی ، یک بار دیگر برزیل سال قبل از جام جهانی را با نتایج فوق العاده آغاز کرد و به پایان رساند. برزیل علاوه بر صدرنشینی مقتدرانه در منطقه امریکای جنوبی و نتایجی همچون برد مقابل اروگوئه(4-1)، پاراگوئه(3-0)، کلمبیا(1-0)، اکوادور(2-0) و شیلی(3-0)، در بازیهای دوستانه نیز موفق بود. تنها شکست این تیم در برابر آرژانتین و با یک گل رقم خود اما در عوض سلسائو مقابل استرالیا(4-0)، ژاپن(3-1)، روسیه(3-0) و آلمان(1-0) به برتری دست یافت و با انگلیس هم (0-0) مساوی کرد.
لوگوی فدراسیون برزیل
منتخب لیگ های معتبر اروپایی
برزیل همیشه تیمی آمریکایی با بازیکنانی اروپایی بوده است و کمتر ستاره برزیل را می توان یافت که در لیگ برزیل یا در قاره ای به جز اروپا شاغل باشد. امسال هم تنها رناتو آگوستو( هافبک 30 ساله سینوبو گوآن چین)، ژیل( هافبک 30 ساله شاندونگ تای شان) و دیه گو تاردلی( مهاجم 33 ساله شاندونگ) لژیونرهای شاغل در آسیا هستند و سایرین در اروپا بازی می کنند. از جمله:
آلیسون بکر( دروازه بان 25 ساله رم ایتالیا با 24 بازی ملی)
دنی آلوز( مدافع 35 ساله پاری سن ژرمن با 107 بازی ملی)
تیاگو سیلوا( مدافع 33 ساله پاری سن ژرمن با 69 بازی ملی)
مارسلو( مدافع 30 ساله رئال مادرید با 52 مسابقه ملی)
ژوآئو میراندا( مدافع 33 ساله اینتر ایتالیا با 45 مسابقه ملی)
مارکینیوش( مدافع 23 ساله پاری سن ژرمن با 24 مسابقه ملی)
ویلیان( هافبک 29 ساله چلسی با 55 بازی ملی)
پائولینیو(هافبک 29 ساله بارسلونا با 48 بازی ملی)
فرناندینیو(هافبک 33 ساله منچسترسیتی با 42 بازی ملی)
فیلیپه کوتینیو(هافبک 25 ساله بارسلونا با 35 بازی ملی)
کاسمیرو( هافبک 26 سال رئال مادرید با 22 مسابقه ملی)
داگلاس کوستا( مهاجم 27 ساه یوونتوس با 24 مسابقه ملی)
نیمار( مهاجم 26 ساله پاری سن ژرمن با 83 مسابقه ملی)
رویرتو فیرمینو( مهاجم 26 ساله چلسی با 19 مسابقه ملی)
گابریل ژسوس( مهاجم 21 ساله منچسترسیتی با 15 بازی ملی)
به گزارش آسمونی ، روی کاغذ نفرات برزیل فوق العاده اند اما خط دفاعی تیم پر از ستاره های پیر و فرسوده است و بسیاری از بازیکنان هجومی سلسائو هم برای شرکت در جام جهانی کم تجربه اند.
آغاز فوتبال در برزيل
درباره اولين بازي تيم ملي برزيل، اختلاف نظر وجود دارد. گروهي از مورخين معتقدند كه تيم برزيل در سال 1914 در ديداري مقابل باشگاه «اكسترسيتي» انگلستان به پيروزي (2ـ0) دست يافت. در حالي كه گروهي ديگر معتقدند اين مسابقه (3ـ3) خاتمه يافت. در هر حال يك مسأله شاخص است كه نخستين ديدار رسمي سلسائو در بيستم سپتامبر همان سال و در بوئنوس‌آيرس برگزار شد. در آن روز سپيدپوشان برزيلي با سه گل از آرژانتين شكست خوردند اما رقابت دو تيم محدود به همين مسابقه نشد و بعدها شدت گرفت.
نیمار ستاره برزیل
تيمي با پيراهن سپيد
برزيلي‌ها چهار دهه آغازين فوتبال خود را با پيراهن سپيد سپري كردند. زماني اين پيراهن و شورت سپيد با جوراب مشكي همراه بود (از 1914 تا 1919) و زماني لباس سپيد با شورت آبي همراه مي‌شد (از 1919 تا 1938). برزيلي‌ها حتي در سال 1917 از لباس راه‌راه زرد و سبز و از پيراهن قرمز نيز استفاده كردند. كم‌كم پيراهن دوم تيم، يكدست آبي شد. به گزارش آسمونی ، از 1938 تا 1948 در كنار لباس و شورت آبي از جوراب مشكي استفاده مي‌شد، اما پس از آن جوراب‌ها نيز آبي رنگ شدند.
ورود به جمع بزرگان فوتبال
برزيلي‌ها از 1930 در جام جهاني شركت كردند اما در دو دوره ابتدايي جام، حاصلي جز حذف در مرحله اول به دست نياوردند. اما حضور آنان در جام جهاني 1938 مشكلي دراماتيك يافت. روز شانزدهم ژوئن مسابقه نيمه نهايي مقابل ايتاليا برگزار شد و لئونیداس ستاره تیم مسابقه را از روي نيمكت تماشا كرد. زيرا مربي تيم مي‌خواست او براي ديدار فينال در اوج آمادگي به سر ببرد. غافل از آن‌كه ايتاليا (2ـ1) پيروز خواهد شد. لئونیداس در بازي رده‌بندي هم دو گل زد تا با هفت گل بهترين گلزن مسابقات لقب گيرد. عنوان سومي زيبنده برزيل 1938 نبود، اما عنوان «الماس سياه» قطعاً برازنده لئونیداس بود.
دنی آلوز و مارسلو مدافعان باتجربه برزیل
فينال شوم ماراكانا
برای اولین بار در تاریخ جام های جهانی، برزيل در سال 1950 تا آستانه فتح جام رفت و حتي با يك تساوي مقابل اروگوئه، فاتح جام مي‌شد. اما اين بار نيز چوب غرور خود را خورد و در حضور 200 هزار تماشاگر، (1ـ2) مغلوب اروگوئه شد. پس از اين شكست بود كه پيراهن تيم ملي، پيشنهاد يك روزنامه و موافقت فدراسيون وقت، تغيير كرد و همرنگ پرچم برزيل شد. سازماندهي فوتبال نيز بهتر و بهتر شد تا جايي كه مسئولان سلسائو ديگر هيچ چيز را به قضا و قدر واگذار نكردند و حتي براي مسابقات جام جهاني، كشيش و آشپز اختصاصي به مسابقات بردند. آنها در سال 1958 محلي بسيار دنج را به عنوان اقامتگاه خود در سوئد برگزيدند و به لطف همين برنامه‌ريزي بود كه شانس و اقبال نيز به آنها روي آورد.
خداوند طرفدار برزيل؟!
به گزارش آسمونی ، «ويسنته فئولا» مربي تيم فاتح جام جهاني 1958، در كنفرانس خبري پس از بازي فينال گفت «خدا برزيلي است!» به راستي فئولا به لطف معجزه تركيب ايده‌آل خود را شناخت و اگر بازيكنان اصلي او مصدوم نمي‌شديد، «پله» و «گارينشا» به تركيب اصلي تيم وارد نمي‌شدند. اما به لطف اين مصدوميت‌ها، دوران طلايي برزيل آغاز شد و تنها 12 سال گذشت كه برزيل با فتح دو جام ديگر (1962 و 1970) جام ژول ريمه را براي هميشه از آن خود كرد.
نیمار ستاره برزیل
نياز برزيل به فوتبال دفاعي
برزيلي‌ها در دو دهة 70 و 80 تيم‌هايي بزرگ و ناكام داشتند. آنها در سال 1974 چهارم و در 1978 سوم شدند. اما وقتي در دهه 80 قدرتشان افزايش يافت، حتي به جمع چهار تيم برتر جام نيز صعود نكردند! اين‌گونه بود كه آنها نيز از دهه 90 به روش‌هايي محتاطانه و دفاعي روي آوردند زيرا نيك دانسته بودند كه آن‌چه در فوتبال ماندگار است، تنها نتايج است و نه بازي‌هاي زيبا.
كارلوس آلبرتو پري‌يرا استاد بازي‌هاي دفاعي بود و او بود كه با روش پنج دفاعه خود، جام 1994 را براي برزيل به ارمغان آورد. برزيلي‌ها با ماريو زاگالو تا فينال 1918 نيز صعود كردند و پس از آن دچار سقوطي هولناك شدند اما از فاصله يك سال به آغاز جام جهاني 2002 با «اسكولاري» مجدداً اوج گرفتند. اسكولاري آن تيم نا اميد را قهرمان جهان كرد.
سرمربی برزیل- تیته
منبع: اختصاصی آسمونی
