- آسمونی
- مجله اینترنتی
- دکوراسیون و معماری
- معماری ساختمان و فضای باز
- آب بندی استخر
آب بندی استخر
آب بندی استخر به علت خصوصیات منحصر به فرد خود نیازمند دقت عمل ویژه ای می باشد.
آسمونی در این بخش اطلاعات کامل و جامعی در مورد آب بندی استخر برای شما عزیزان تهیه و تنظیم کرده است که در ادامه می خوانید. از اینکه آسمونی را همراهی می کنید سپاسگزاریم.
استخرها با روش های مختلفی قابل آب بندی می باشند :
- آب بندی سازه در حین اجرا با استفاده از اجرا نوار آب بند ( واتراستاپ پی وی سی یا بنتونیتی ) – این سیستم به علت اینکه در بسیاری از مواقع به علت مشکلات اجرایی شاهد ایجاد نقاط ضعیف در بتن و درزهای اجرایی می باشیم ، در نهایت نیازمند آب بندی ثانویه می باشد.
- اجرای لایه های آب بندی سنتی مانند اجرای پلاستر ، نرمه ماسه سیمان با مواد آب بند یا چسب بتن – این سیستم به علت وجود درزهای اجرایی در خود ، خود می تواند منجر به عدم اجرای آب بندی قطعی گردد.
- اجرای پوشش های ژئوممبرین – این سیستم به علت محدودیتهای ذاتی ژئوممبرین در استخر های کشاورزی مناسب بوده و کاربرد خوبی در استخر های شنا به ندارد. چرا کخ حود دارای نمای مناسبی به علت رنگ آن نبوده و چسبندگی لازم را برای اجرای کاشی ندارد. لازم به ذکر است این سیستم برای استخر یا مخازن آب کشاورزی و پرورش ماهی که دارای ابعاد بزرگ می باشد به خصوص در مواقعی که عملیات سازه ای صورت نگرفته و بستر کار صرفا خاکی یا شفته آهک می باشد به لحاظ سرعت بالای اجرا و اقتصادی بودن گزینه بهتر می باشد.
- اجرای پوشش های آب بندی پلی یورتان که با توجه به زیبایی و دکوراتیو بودن می تواند گزینه خوبی به خصوص در مواقعی که قصد اجرای کاشی وجود ندارد می باشد- از جمله مشکلات ان می توان به تخصصی بودن اجرای آن اشاره کرد.
- اجرای پوشش های نفوذگر کریستال شونده – این پوشش های در صورتی که بدنه استخر بتن مسلح باشد می تواند به کاربرده شده و موثر باشد ولی امکان اجرای آن در استخر های بلوکی و آجری با لایه نهایی پلاستر ندارد.
- اجرای پوشش های سوپر الاستومری پایه سیمانی –اکرلیکی : در واقع به اعتقاد متخصصی و نگارنده این متن ، با توجه به تجارت موجود و شرایط خاص مشروح در بالا ، این سیستم بهترین گزینه برای آب بندی استخر ها می باشد . از جمله مزایای این پوشش ها می توان به انعطاف پذیری بالا و تحمل تنش های ناشی از انبساط و انقباض ، ایجاد پل بر روی ترک و بتن های کرمو ، یک پارچه و بدون درز بودن ، مقاومت خوب در برابر سولفات و کلر ، چسبندگی عالی ، امکان اجرای کاشی و سرامیک و عدم اجرای تخصصی اشاره کرد. این پوشش های که دارای دو جز می باشد به راحتی با استفاده از غلطک ، برس و یا اسپری بر روی سطح بتن قابل اجرا می باشد.
از جمله مواردی که می تواند باعث تمایز آب بندی استخرها با سایر سازه های آبی مانند مخازن آب یا فاضلاب می باشد می توان به موارد ذیل اشاره کرد :
- تغییرات دمایی آب و انبساط و انقباض ناشی از آن در سازه استخر
- عدم دسترسی به بدنه استخر در بسیاری از مواقع که به علت اجرای پوشش نهایی مانند کاشی کاری امکان تعمیرات ثانویه ناممکن ، سخت و هزینه بر می باشد.
- جابجایی و نشت در بدنه به علت اینکه در بسیاری از مواقع استخرها با استفاده از مصالح سنتی مانند آجر و یا بلوک ساخته می شوند و این امر به علت ناهمگن بودن سازه می تواند منجر به ایجاد ترک و یا جابجایی های هر چند کوچک گردد که به نوبه خود می تواند باعث ایجاد نشتی هایی در استخر گردد.
- اجرای سازه در پارت ها کوچک به علت ساخت سنتی که منجر به ایجاد درزهای مختلف اجرایی می گردد.
- عدم امکان آب بندی به صورت فار منفی به علت نا پیدا بودن محل نفوذ آب و در پاره ای از مواقع عدم دسترسی به پشت دیوار استخر
روش های مختلفی که به منظور آب بندی استخر و ایجاد نمایی دلپذیر و زیبا در آن مورد استفاده قرار می گیرندرا می توان در گروههای زیر تقسیم بندی کرد:
- اندودکاری
- کاشی کاری
- رنگ ها و روکش ها
- روکش های فایبر گلاس
- روکش هایpvc
- شن و ماسه و سنگدانه ها
اندودکاری
اندود کاری در واقع یکی ازاصلی ترین و قدیمی ترین روش های آب بندی استخر به شمار می رود.
با استفاده از این روش می توان نمای کاسه استخر را به رنگ سفید یا رنگ های دیگر تغییر داد.
در این روش مخلوطی از گچ یا آهک به همراه ماسه و آب که حاصل از گچ یا آهک به همراه ماسه و آب که حاصل آن یک ماده خمیری شکل است با استفاده از ماله بر روی سطح خارجی سطح استخر کشیده می شود به این ترتیب با تبخیر آب مخلوط یاد شده، سطح سخت و همواری ایجاد می شود که مقاومت بالایی در برابر نفوذ آب دارد. گاهی اوقات علاوه بر اندود کاری داخل کاسه استخر،در حاشیه ها، هم تراز با سطح آزاد آب و درست در قسمت زیرین قرنیز حاشیه،از یک ردیف کاشی نیز استفاده می شود.
در آب بندی استخر به روش اندودکاری ممکن است پس از مدتی در برخی از قسمتها لکه هایی ایجاد شود،
که برای از بین بردن آنها می توان از محصولات لکه بر مختلفی که در بازار موجود است استفاده کرد.
اما در مواردی که لکه های ایجاد شده در نتیجه مواد شیمیایی، رسوب کردن مواد معدنی، آلودگی یا غیره باشد، زمان اسید شویی سطح استخر فرا رسیده است. آنچه در هنگام اسید شویی اتفاق می افتد آن است که لایه نازکی از اندودکاری سطح به واسطه اسیدها برداشته شده و سطح تمیز و هموار زیرین آن باقی می ماند.
بنابراین تنها در مواقعی که ضرورت داشته باشد، باید از روش اسیدشویی استفاده کرد.
چرا که اسید شویی بی دلیل تنها عمر مفید نمای سطح را کاهش می دهد.
لازم به ذکر است به دلیل خطراتی که کارکردن با اسیدها به همراه دارد.
و گازهای سمی تولید شده در هنگام اسیدشویی، این کار فقط باید توسط تکنیسین های مجرب انجام شود.
آب بندی استخر با وینیل
این استخرها با استفاده از چارچوب های پلیمری یا فلزی و در برخی از موارد با استفاده از بلوک های بنایی یا چوب های فشرده بر روی زمین و یا پس از گود برداری در داخل زمین ساخته می شوند.
بر روی این قاب ها، صفحات پیش ساخته و نصب ساده تر آنها در مقایسه با استخرهای بتنی کمتر است.
این دسته از استخرها در ابعاد کوچک گاهی به صورت یک مجموعه یکپارچه نیز در اختیار مشتریان قرار می گیرد
و کاربر قادر است آن را بر مبنای دستورالعمل ارائه شده در مکان مورد نظر مستقر سازد.
جنس چهارچوب این استخرها معمولا تحت تاثیر عواملی مانند نیاز مصرف کننده، موقعیت قرار گیری استخر و بودجه در نظر گرفته شده تعیین می شود.
آب بندی استخر با روکش هایpvc
برای آب بندی استخرها، معمولا از انواع مختلفی از درزگیرهای انعطاف پذیر استفاده می شود.
به ماده ای که برای آب بند کردن استخرها مورد استفاده قرار می گیرد، وینیل گفته می شود.
برای استفاده از مواد آب بندکننده ای مانند pvc، سازه استخر باید کاملا هموار و یکنواخت باشد.
همچنین در صورت وجود آب های زیر سطحی، پوسته استخر باید در برابر نفوذ آب به داخل استخر مقاوم باشد.
یکی از مزایای لایه های آب بندی کننده pvc آن است.
عمر مفید این روکش ها را معمولا بین 6 تا 10 سال تقریب می زنند.
توصیه هایی که برای افزایش هرچه بشتر عمر مفید استخرهای آب بندی شده با وینیل:
آب استخر باید از نظر شیمیایی وضعیت متوازنی داشته باشد.
کاهش ph آب به زیر هفت موجب اسیدی شدن آب ، چین خوردن پوسته آب بند کننده وینیل و آسیب دیدن آن می شود.
مقدار مواد ضدعفونی کننده مورد استفاده آب استخر باید در محدوده متداول نگه داشته شود.
با کم بودن مقدار ماده ضدعفونی کننده احتمال رشد جلبک و خزه در آب و لکه پوسته استخر افزایش می یابد.
از طرفی ،غلظت بیش از حد مواد ضدعفونی کننده موجود در آب نیز موجب چین خوردن پوسته وینیل می شود.
برای تنظیم ph آب به افزودن اسید هیدروکلریک(جوهرنمک) اکتفا نکنید.
چرا که در صورت عدم ترکیب مناسب این اسید با آب، احتمال صدمه دیدن پوسته داخل استخر زیاد خواهد بود.
